Inspirujący Edward Dwurnik, w obiektywie Joanny Mieszko

Kto interesuje się sztuką współczesną, nie mógł przegapić wernisażu Joanny Mieszko, jaki w miniony czwartek (9 września) odbył się w szczecineckiej Galerii Zamek. Wystawa złożona z dziesiątek ogromnych zdjęć portretowych, dedykowana została Edwardowi Dwurnikowi – malarzowi, z którym Joanna Mieszko współpracowała od 2014 roku, aż do śmierci artysty w 2018.

Twórczość Dwurnika wywarła ogromny wpływ na całe pokolenia polskich artystów, w tym na autorkę wystawy. By zrozumieć jego fenomen warto poświęcić chwilę na indywidualne poszukiwania i przejrzeć choć wycinek z 3,5 tysiąca obrazów oraz 10 tysięcy rysunków jego pędzla. Dwurnik zafascynowany Nikiforem przejął od niego dosadny realizm i groteskowość, przyjmując postawę anty-estety. Już w latach 60-tych ukształtował swój charakterystyczny styl – uproszczony, rysunkowy, pozornie pośpieszny, którego znakiem rozpoznawczym stał się cykl obrazów o polskich miastach „Podróże autostopem”.

Podczas wernisażu Joanna Mieszko nie kryła, że wystawa ma dla niej charakter osobisty i powstała by pomóc jej poradzić sobie z bólem po śmierci artysty. Wykorzystała też okazję by przypomnieć odwieczną prawdę o życiu, które jest krótkie, niepowtarzalne i należy jak najpiękniej przeżyć każdą jego chwilę.

Co ciekawe nie jest to pierwsze spotkanie szczecineckiej publiczności z Joanną Mieszko. Przed siedmiu laty w Galerii Zamek gościła wystawa „Akt Tworzenia III”-  pamiętna, gdyż połączona z happeningiem, podczas którego artystka tworzyła na żywo używając pędzla i kilku sztalug jednocześnie. Wywołane wówczas emocje, nie tylko głęboko poruszyły widzów, lecz dla przynajmniej kilku stały się „doświadczeniem otwierającym”, dzięki któremu po raz pierwszy odważyli się sami sięgnąć po farby.

Wystawa „Edward Dwurnik w moim obiektywie”, pozostanie nad Trzesieckiem aż do 10 października.