Szwy chirurgiczne, nazywane także nićmi, stanowią podstawowe wyposażenie nie tylko sal operacyjnych, gabinetów zabiegowych i chirurgicznych, ale także przychodni pierwszego kontaktu i licznych gabinetów specjalistycznych, w których może wystąpić konieczność zaopatrzenia rany powstałej na skutek nieszczęśliwego wypadku, lub tej wykonanej celowo, dla przeprowadzenia jakiegoś zabiegu lub diagnostyki. Można przy tym wyróżnić szwy wchłanialne i niewchłanialne. Czym się one różnią i dlaczego szwy wchłanialne nie mogą być stosowane wszędzie?
Nici chirurgiczne niewchłanialne to takie, które po spełnieniu swoich funkcji, czyli zabezpieczeniu tkanek, muszą być ręcznie usunięte przez personel medyczny z ciała pacjenta. Duży wybór szwów z tej kategorii znajdziesz na https://mercant.pl/szwy-chirurgiczne-niewchlanialne,cp151,pl.html. Ponieważ różne tkanki odmiennie reagują na obecność ciała obcego, jakim jest szew, nici należy dobierać precyzyjnie do zastosowania.
Szwy chirurgiczne niewchanialne znajdują zastosowanie przede wszystkim w chirurgii urazowej i ortopedycznej (szczególnie szwy stalowe, bardzo wytrzymałe, odporne na zginanie i plastyczne, a więc ułatwiające rehabilitację). Również w chirurgii sercowo-naczyniowej preferowane są szwy niewchłanialne – bioobojętne, odporne na płyny i dobrze podtrzymujące tkanki. W przypadku chirurgii skórnej, wiele zależy od miejsca zakładania szwu. Antyalergiczne nici niewchłanialne stosowane są zarówno ze względu na ich bezpieczeństwo, jak i na niską cenę, zwłaszcza w miejscach mniej widocznych. Ogólnie szwy niewchłanialne są preferowane wszędzie tam, gdzie występuje ograniczone pole manewru i wymagana jest duża odporność (np. szycie oka, powięzi, zaopatrywanie pola operacyjnego).
Nici wchłanialne są stopniowo absorbowane przez organizm, a zatem nie trzeba ich usuwać. Są przydatne zwłaszcza w sytuacjach, gdy ponowne dotarcie do zszytej tkanki byłoby szczególnie problematyczne.
Szwy wchłanialne preferują lekarze medycyny estetycznej, w przypadku których wskazana jest jak najmniejsza ingerencja, minimalizująca ryzyko powstawania blizn. Dodatkowo takie szwy stosuje się często w zabiegach ginekologicznych i urologicznych. Ze względu na małą ranę, można je także zakładać w trakcie zabiegów stomatologicznych. W wielu przypadkach chirurdzy dziecięcy decydują się na takie właśnie szwy, aby nie narażać małych pacjentów na dodatkowy stres.
Niewątpliwe korzyści wynikające ze stosowania szwów chirurgicznych wchłanialnych nie niwelują, niestety, pewnych ich braków. Chodzi przede wszystkim o wytrzymałość – tak inicjalną jak i późniejszą. Trwałe, szczelne i solidne połączenie tkanek jest w przypadku wielu zabiegów podstawą powodzenia całego leczenia, a szwy wchłanialne nie posiadają tak wysokich właściwości, jak niewchłanialne. Dodatkowo istotny jest aspekt ruchomości części ciała, w której zastosowano szwy – te niewchłanialne mogą być o wiele bardziej elastyczne, co umożliwia szybsze uruchomienie pacjenta np. po operacji ortopedycznej.
Co więcej, nie wszystkie nich niewchłanialne trzeba usuwać z organizmu – postęp technologiczny umożliwił produkcję nici niepowodujących reakcji alergicznych, które mogą po prostu pozostać w ciele pacjenta – np. w przypadku zabiegów kardiologicznych i naczyniowych.
Istotnym kryterium podczas wyboru rodzaju szwów, jest czas, w jakim muszą one pełnić swoją funkcję. Cechą szwów wchłanialnych jest to, że z czasem tracą one wytrzymałość, nawet o 80% w ciągu kilku tygodni. Jest zatem wiele zastosowań, do których nie będą one odpowiednie. Tymczasem szwy niewchłanialne są tak mocne, że często można je usunąć nawet po kilku dniach od zabiegu, podczas gdy rozpad szwu wchłanialnego trwa do trzech miesięcy.
Materiał wykonania szwu również może być istotny, w zależności od zastosowania. Tak w przypadku nich wchłanialnych jak i niewchłanialnych, lekarz ma do wyboru nici naturalne lub syntetyczne, przy czym zdecydowanie częściej stosuje się te drugie.
Choć dla lekarz i pacjenta szwy wchłanialne są opcją najbardziej komfortową, to jednak mają one pewne ograniczenia, które nie pozwalają na ich stosowanie wszędzie. Ocena, jakiego rodzaju nici należy w danym przypadku użyć, zależy od decyzji lekarza. Za zdjęcie szwu odpowiedzialna jest natomiast najczęściej pielęgniarka – o wiele rzadziej stopień skomplikowania szycia wymaga interwencji lekarskiej.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz