Od czwartku (17 października) w Muzeum Regionalnym dostępna jest wystawa „I nazywali to Wojskiem Polskim…! Wojskowe Obozy Internowania w Polsce (1982-1983)”. Ekspozycja przedstawia historię Wojskowych Obozów Internowania, utworzonych na początku listopada 1982 roku, które były formą represji wobec 1700 działaczy Solidarności.

Mało znany fakt historyczny ukazuje, jak władze PRL-u wykorzystały ustawowy obowiązek służby wojskowej do przymusowej izolacji osób uznanych za wrogów systemu. Do trzynastu obozów, zlokalizowanych m.in. w Brzegu, Budowie, Chełmnie i Czarnem, trafili najaktywniejsi opozycjoniści, którzy mogli protestować przeciw ustawie o związkach zawodowych z października 1982 roku, delegalizującej NSZZ „Solidarność” i zamykającej drogę do jej odrodzenia.

[FOTORELACJA]8515[/FOTORELACJA]

Operację przeprowadzono we współpracy Służby Bezpieczeństwa, Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Wojskowej Komendy Uzupełnień oraz Wojskowej Służby Wewnętrznej. Wyboru osób do internowania dokonywali głównie funkcjonariusze SB, inwigilujący środowiska opozycyjne.

Rezerwiści w obozach poddawani byli różnorodnym represjom – zimą mieszkali w płóciennych namiotach, cierpiąc z powodu chłodu, poddawano ich wielogodzinnym przesłuchaniom, cenzurowano korespondencję i zmuszano do bezsensownej pracy fizycznej, np. kopania dołów, które tego samego dnia były zasypywane. Choć „manewry rezerwy” trwały krótko, w 2019 roku Sąd Okręgowy w Warszawie skazał generałów SB Władysława Ciastonia i Józefa Sasina na dwa lata więzienia, uznając, że powołanie obozów internowania było zbrodnią komunistyczną i zbrodnią przeciwko ludzkości.

Wystawa jest częścią obchodów Dni Kultury Chrześcijańskiej.