Atrament do pióra wiecznego - bez tego ani kropki

Atramenty i tusze – dla przeciętnego użytkownika to oczywistość, którą nie zaprząta on sobie specjalnie głowy, robiąc w pośpiechu notatki, wypełniając urzędowy formularz lub zapisując coś ważnego. Pióro wieczne lub kulkowe – atrament, długopis – tusz; nad czym tu się zastanawiać? Gdy jednak przyjrzeć się bliżej, okazuje się, że na rynku dostępne są różne rodzaje atramentów i tuszy oraz że nie zawsze jest to wszystko jedno, czym piszemy.

Wiele osób myli atrament z tuszem, używając tych nazw zamiennie; tymczasem nic bardziej błędnego! Atramenty i tusze do pióra wiecznego to różne substancje, otrzymywane w różny sposób i mające odmienne właściwości. Atrament to roztwór, który powstaje w wyniku rozpuszczenia barwnika w wodzie, natomiast tusz to zawiesina, otrzymana dzięki zmieszaniu pigmentu z wodą. Tusze z reguły są wodoodporne, czego niestety nie można powiedzieć o atramentach – tekst napisany atramentem nawet po wyschnięciu jest podatny na rozmazanie przy kontakcie z wilgocią. Na rynku są oczywiście dostępne również atramenty wodoodporne, ale ich cena jest znacznie wyższa niż w przypadku standardowych atramentów.

Krótka historia atramentu 

Nie wszyscy wiedzą, że tusz został wynaleziony w starożytnych Chinach na początku III tysiąclecia p.n.e. Początkowo wytwarzano go z sadzy drzew iglastych, oleju i kleju rybnego. Starożytni Grecy i Rzymianie zmodyfikowali recepturę, używając do produkcji tuszu garbników i soli żelaza. Europejczycy zaczęli stosować tusze dopiero na początku XIX wieku.

Tuszu używa się przede wszystkim do kaligrafii oraz rysowania. Są bardziej gęste niż atrament do pióra wiecznego, dobrze trzymają się stalówki, ale czasem zasychają na jej czubku – wtedy trzeba stalówkę oczyścić. Pamiętajmy jednak, że chociaż atrament do piór wiecznych nadaje się też do pisania piórem ze stalówką, to nie należy napełniać tuszem piór wiecznych! Tusz, zasychając wewnątrz pióra, może oblepić i zapchać stalówkę, a tym samym nieodwracalnie uszkodzić pióro. Lepiej więc nie ryzykować i napełniać ulubione pióro przeznaczonym dla niego atramentem do pióra wiecznego.

Historia atramentu rozpoczęła się znacznie później niż tuszu, bo dopiero w III wieku p.n.e. Używano wówczas tzw. atramentu galusowego, który powstawał poprzez zmieszanie garbników roślinnych, m.in. kwasu galusowego z roztworem siarczanu lub chlorku żelazowego. Współcześnie do produkcji atramentu do pióra wiecznego używa się barwników syntetycznych, takich jak np. czerń atramentowa. Gotowa substancja jest chemicznie zabezpieczona przed rozkładem oraz przed wysychaniem.

Nabywając atrament do pióra wiecznego, zwracajmy uwagę na jego gęstość - nie powinien on przepływać zbyt szybko, bo grozi to powstawaniem kleksów, ani też zbyt wolno, ponieważ pióro będzie przerywać podczas pisania. Ważny jest też niezbyt długi czas schnięcia, szczególnie istotny dla osób piszących lewą ręką. Ten sam atrament może różnie sprawdzać się w przypadku piór różnych marek oraz dla różnych grubości stalówki. Najlepiej więc przetestować kilka różnych produktów i w przekonać się w praktyce, który z nich będzie najbardziej odpowiedni do stosowania w naszym ulubionym piórze.