Zamknij

Szkoła Podstawowa nr 1 świętuje 80-lecie. Kapsuła czasu, tort i wspomnienia.

Zespół iszczecinek.pl Zespół iszczecinek.pl 18:47, 14.10.2025 Aktualizacja: 11:57, 15.10.2025
3 fot. Marcin Szydlik fot. Marcin Szydlik

To była uroczystość, jakiej w Szczecinku dawno nie widziano. Szkoła Podstawowa nr 1, rówieśnik polskiego Szczecinka, obchodziła swoje 80-lecie. Zamiast typowej akademii i długich przemówień – uśmiech, wspomnienia i wspólne świętowanie.

W szkolnym ogródku dyrektor Marcin Pieńkowski i burmistrz Jerzy Hardie-Douglas wmurowali kapsułę czasu – szklaną butlę pełną pamiątek, szkolnych gadżetów i najnowszego numeru gazetki „Adaś”. – Mam nadzieję, że ktoś odkryje ją na 100-lecie szkoły i dowie się, jacy byliśmy w 2025 roku – mówił dyrektor, wyraźnie wzruszony.

W niebo uniosło się 80 kolorowych balonów, a uczniowie i goście posadzili 80 cebulek tulipanów, symbolizujących każde z minionych lat działalności szkoły. Chwilę później przyszedł czas na coś, co dzieci zapamiętają najlepiej – ogromny tort z wizerunkiem budynku SP1, ufundowany przez Radę Rodziców. Były też prezenty – burmistrz i jego zastępca Maciej Makselon przekazali szkole zestaw gier planszowych. 

Wśród zaproszonych gości nie zabrakło radnych, przedstawicieli innych placówek oświatowych i byłych nauczycieli. Wszyscy podkreślali, że „jedynka” to nie tylko szkoła, ale część tożsamości Szczecinka – miejsce, które kształtowało kolejne pokolenia mieszkańców.

Historia SP1 sięga września 1945 roku, gdy w powojennym Szczecinku zabrzmiał pierwszy dzwonek polskiej szkoły. Wtedy do nauki przystąpiło 260 uczniów – najmłodsi mieli kilka lat, najstarsi nawet dziewiętnaście. W tym samym gmachu przy placu Wazów mieścił się wówczas Państwowy Urząd Repatriacyjny, organizujący życie nowych mieszkańców miasta.

Od 1957 roku szkoła nosi imię Adama Mickiewicza, a na jej dziedzińcu rośnie dąb „Adam” – symbol trwałości i pamięci o patronie. Sam budynek ma jeszcze dłuższą historię, powstał w 1927 roku jako niemiecka Pestalozzischule, nazwana na cześć szwajcarskiego pedagoga.

[FOTORELACJA]9254[/FOTORELACJA]

Dziś „jedynka” to miejsce, które łączy przeszłość z przyszłością. W jej murach wychowało się już kilkanaście tysięcy absolwentów – mieszkańców, którzy często posyłają tu własne dzieci. Bo jak podkreślają nauczyciele i rodzice, szkoła to nie tylko mury, ale wspólnota ludzi, którzy od 80 lat tworzą rodzinę SP1.

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
Nie przegap żadnego newsa, zaobserwuj nas na
GOOGLE NEWS
facebookFacebook
twitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarze (3)

Rok 1957..Rok 1957..

1 0

Nadanie imienia dla szkoły. W 1957 byłem w II klasie, miałem 9 lat i do dziś pamiętam fragment uroczystości nadania imienia dla szkoły. Posadzony był dąb. Pod korzenie włożona była zalakowana butelka i pamiętam obraz nauczyciela biegnącego z budynku szkoły z kubkiem gorącego roztopionego laku, aby butelkę z właściwym dla wydarzenia dokumentem - pod dębem zakopać. Tak się stało. Tylko zasadzony dąb się nie przyjął, i szybko posadzono egzemplarz nr 2 i ten stoi do dzisiaj. A nauczycieli - pamięta się nielicznych - Pani Lachowicz (wychowawczyni w klasie I-IV), Pan Edward Mil (rysunki i matematyka), Pan Gabryjelski (fizyka)..

09:23, 15.10.2025
Wyświetl odpowiedzi:1
Odpowiedz

Rok 1957 cd.Rok 1957 cd.

0 0

.....Była też inscenizacja ballady A.Mickiewicza pt. Lilie. Byłem jednym z trójki małych dzieci występujących na scenie w roli dzieci z poematu, które pytały "gdzie jest nasz tato" - pytały mamę, która zamordowała męża, pochowała i na grobie posiała tytułowe lilie

„Zbrodnia to niesłychana,
Pani zabija pana.
Zabiwszy grzebie w gaju,
Na łączce przy ruczaju,
Grób liliją zasiewa,
Zasiewając tak śpiewa:
«Rośnij kwiecie wysoko,
Jak pan leży głęboko;
Jak pan leży głęboko,
Tak ty rośnij wysoko»....... „

09:39, 15.10.2025

Rok 1957 cd.Rok 1957 cd.

0 0

Była też inscenizacja poematu A.Mickiewicza pt. Lilie. Byłem jednym z trójki małych dzieci występujących na scenie w roli dzieci z poematu, które pytały "gdzie jest nasz tato" - pytały mamę, która zamordowała męża, pochowała i na grobie posiała tytułowe lilie

„Zbrodnia to niesłychana,
Pani zabija pana.
Zabiwszy grzebie w gaju,
Na łączce przy ruczaju,
Grób liliją zasiewa,
Zasiewając tak śpiewa:
«Rośnij kwiecie wysoko,
Jak pan leży głęboko;
Jak pan leży głęboko,
Tak ty rośnij wysoko». „

09:40, 15.10.2025
Wyświetl odpowiedzi:0
Odpowiedz


Dodaj komentarz

🙂🤣😐🙄😮🙁😥😭
😠😡🤠👍👎❤️🔥💩 Zamknij

Użytkowniku, pamiętaj, że w Internecie nie jesteś anonimowy. Ponosisz odpowiedzialność za treści zamieszczane na portalu iszczecinek.pl. Dodanie opinii jest równoznaczne z akceptacją Regulaminu portalu. Jeśli zauważyłeś, że któraś opinia łamie prawo lub dobry obyczaj - powiadom nas [email protected] lub użyj przycisku Zgłoś komentarz

OSTATNIE KOMENTARZE

0%