Spacerując po lasach Nadleśnictwa Czarnobór, coraz więcej osób zwraca uwagę na dziwne konstrukcje zawieszone na gałęziach drzew. Małe domki, foliowe torebki, a nawet wyglądające jak dekoracje elementy, mogą wzbudzać ciekawość. Czy to nowa forma leśnej sztuki współczesnej? Nic z tych rzeczy. To pułapki feromonowe – ciche, ale niezwykle skuteczne narzędzia w walce o zdrowie naszych lasów.

[FOTORELACJA]9074[/FOTORELACJA]

Leśnicy rozkładają je z konkretnym celem – by monitorować i w porę reagować na pojawiające się zagrożenia ze strony owadzich szkodników. Chodzi m.in. o takie gatunki jak zwójka sosnóweczka i brudnica mniszka, które potrafią wyrządzić ogromne szkody w drzewostanie, prowadząc nawet do trwałego osłabienia ekosystemów.

Zwójka sosnóweczka (Rhyacionia buoliana) to niepozorny motyl, którego gąsienice atakują wierzchołki młodych sosen. Powodują one deformacje, zwijanie się i rozgałęzienia pędów. Młode drzewa przestają rosnąć prawidłowo, tracą wartość techniczną, a wrażliwe młodniki mogą zostać zniszczone bezpowrotnie.

Z kolei brudnica mniszka (Lymantria monacha) to zagrożenie z innego frontu – jej gąsienice potrafią ogołocić całe drzewa z igieł. Jeden owad zjada setki igieł, a tysiące tworzą tzw. gołożery – lasy bez igieł, jak po pożarze. Tak osłabione drzewa nie tylko gorzej rosną, ale są bardziej podatne na choroby i inne szkodniki.

Czym dokładnie są te tajemnicze urządzenia?

Pułapki feromonowe zawierają syntetyczny odpowiednik zapachu samicy danego gatunku owada. Przyciągają tylko konkretne samce, które zostają schwytane, co umożliwia dokładny monitoring populacji. Nie służą do ich eliminowania – to precyzyjne narzędzie diagnostyczne, które pozwala leśnikom określić czas i skalę zagrożenia.

Dzięki zebranym danym możliwe jest zaplanowanie działań ochronnych, takich jak biologiczne zabiegi ograniczające liczebność larw – zanim jeszcze szkodniki zaczną działać na pełną skalę.

To rozwiązanie bezpieczne dla ludzi, zwierząt i środowiska. Dlatego, jeśli zobaczysz taką pułapkę podczas spaceru po lesie – nie dotykaj, nie przestawiaj. Zrób zdjęcie, jeśli chcesz, ale pozwól jej robić swoją cichą, ważną pracę.

Bo leśnicy działają z wyprzedzeniem, żeby lasy wokół nas były zdrowe, zielone i gotowe przetrwać kolejne pokolenia.