Postęp technologiczny jest dzisiaj tak duży, że tylko w ciągu jednego dnia, większa firma produkcyjna jest w stanie stworzyć setki, a nawet tysiące sztuk obwodów umieszczonych na płytkach drukowanych. Umożliwia to pełna automatyzacja, na skutek której sam proces produkcji jest szybszy, wydajniejszy i bardziej komfortowy dla specjalistów.
Nie zawsze jednak tak było. Niegdyś cała produkcja elektroniki opierała się na pracy ludzkich rąk. Po części, takie techniki wykorzystywane są również do dziś. Mowa mianowicie o metodzie montażu przewlekanego. Sprawdźmy, czym charakteryzuje się taki sposób wykonywania i jakie są jego plusy względem aktualnych metod.
THT – inaczej Through-Hole Technology to metoda montażu przewlekanego, stosowana do dziś w przypadku niektórych układów elektronicznych. Jej celem jest umieszczanie komponentów na płytce poprzez przeplatanie ich przez otwory i lutowanie z drugiej strony.
W takim układzie potrzebnych do spełnienia jest kilka warunków. Najważniejsza jest sama płytka PCB. Przy jej projektowaniu, specjalista powinien uwzględnić miejsca służące do nawiercania otworów. Kluczem jest, aby wszystkie otwory były wywiercone dokładnie w miejscach przebiegu przewodzących impulsy prądowe ścieżek. W przeciwnym wypadku, podzespół włożony w laminat nie wniesie nic do obwodu.
Istotna jest również kwestia samych komponentów. Te z kolei muszą posiadać dwie wystające odnogi o charakterze półprzewodnikowym. Tylko w ten sposób będziemy w stanie przełożyć przez płytkę komponent i zlutować go od spodu.
Niestety, wraz z postępem technologii i minimalizacją układów, montaż tht staje się coraz bardziej wypierany przez nowoczesne rozwiązania. Powodem tego jest brak możliwości lub opłacalności automatyzacji tego sposobu. W niektórych firmach możemy spotkać maszyny do półautomatycznego tworzenia takich układów. Maszynowe wspomaganie zaczyna się jednak dopiero na etapie lutowania.
Nie oznacza to jednak, że metoda ta całkowicie zniknie z rynku. Wykorzystuje się ją głównie do produkcji większych obwodów o niższym nakładzie. Jest to sensowniejsze budżetowo, gdyż nie opłaca się uruchamiać całej maszynowni do montażu powierzchniowego na kilka sztuk układów. Poza tym, montaż przy użyciu rąk ludzkich jest z reguły solidniejszy, choć wymaga rzadszego rozmieszczenia komponentów.
Są to niemalże dwie różne metody. Montaż powierzchniowy SMT nie wymaga ani nawiercania otworów w płytce, ani komponentów zaopatrzonych w druciki. Przy użyciu pasty lutowniczej, podzespoły są naklejane maszynowo na płytkę oraz kierowane do pieca w celu wyschnięcia. Jest to znacznie lepsze rozwiązanie dla mniejszych układów o gęstym rozmieszczeniu komponentów. Nadaje się jednak tylko w przypadku zleceń hurtowych ilości układów do realizacji. Im większy nakład, tym bardziej wzrasta opłacalność produkcji daną metodą.
Przed skorzystaniem z usługi firm produkujących elektronikę, warto wcześniej przemyśleć sprawę odnośnie ilości zamawianych sztuk i wielkości układów. Dopiero na tej podstawie wybrać odpowiedni sposób montażu komponentów.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz